Kościół ewangelicko-unijny w Bydgoszczy (Czyżkówko)

To już ostatni z 15 nieistniejących kościołów w Bydgoszczy.

Powstał w takich samych okolicznościach jak kościół Marcina Lutra w Bydgoszczy, czyli w wyniku intensywnego rozwoju ewangelickiej architektury sakralnej w Bydgoszczy pod koniec XIX i na początku XX wieku.

Podobna jest również historia i koniec świątyni.

Wyznawcami kościoła również głównie byli Niemcy.

Tak samo jak kościół Marcina Lutra świątynia przetrwała do 1945 roku.

W końcu tak samo jak w przypadku kościoła Marcina Lutra doszło do tego w wyniku starć podczas „Krwawej Niedzieli”, ponieważ Kościół ewangelicki na Czyżkówku był jednym z punktów oporu dywersantów. Przez co podczas tłumienia dywersji przez wojsko i mieszkańców miasta, kościół został ostrzelany.

Wnętrze natomiast zostało zdewastowane przez niemieckie bojówki a wieża kościoła spłonęła w nocy z trzeciego na czwartego września w wyniku ostrzału.

Jednak w przeciwieństwie do Kościoła Marcina Lutra nie został rozebrany.

Po 1945 roku  został przebudowany i przystosowany na pomieszczenia magazynowe. W części zachowanych pomieszczeń znajdował się magazyn „Domu Książki”. Obecnie w przebudowanym obiekcie znajduje się stołówka Sióstr Albertynek przy parafii św. Antoniego Padewskiego.

ARCHITEKTURA

Styl kościoła jest określany jako historyzujący, popularny w bydgoskiej architekturze sakralnej na początku XX wieku.  Styl ten pojawił się i był sławny w Niemczech w latach 70-tych XVIII wieku. Charakteryzował się przywoływaniem motywów partiotycznych oraz stylistycznym eklektyzmem.