Kolejny kościół z serii pierwszy. Tym razem pierwszy kościół
szpitalny w Bydgoszczy.
Znajdował się na Przedmieściu Gdańskim, za Bramą Gdańską, w miejscu
obecnego kościoła klarysek przy ul. Gdańskiej. Chociaż został zlikwidowany w
1645 roku jego relikty przetrwały do dziś i podziwiać je może każdy, choć
zapewne nie każdy o tym wie. Mury starego kościoła św. Ducha przetrwały do dziś
jako prezbiterium kościoła klarysek znajdującego się przy ul. Gdańskiej.
A jak dokładnie do tego doszło?
Czas na kilka słów na temat historii.
Stary kościół św. Ducha powstał w wyniku rozwoju sieci przytułków dla chorych i
ubogich w Bydgoszczy w XVI wieku.
Jego pierwotna forma była drewniana. Był usytuowany zaraz
obok szpitala oraz ogrodu.
Ogród uprawiany przez ubogich, później został przekształcony
na ogród klasztorny klarysek, a w XIX wieku na park regencyjny. Obecnie to
najstarszy bydgoski park im. Kazimierza Wielkiego.
Świątynia i szpital przez cały okres istnienia otrzymywała
dary jednak dopiero w wyniku nadejścia “złotego wieku” i wzbogacenia się
bydgoszczan zdecydowano o wybudowaniu świątyni murowanej. Prace rozpoczęto w
1582 roku a ostatecznie ukończono w 1590 roku.
W 1615 roku do Bydgoszczy przybył zakon Klarysek i Kościół
św. Ducha stał się ich kościołem zakonnym. Kościół był cały czas przebudowywany
i rozbudowywany aż w końcu stara świątynia stanowiła teraz jedynie sklepione
prezbiterium nowego gotycko- renesansowego kościoła klarysek, który został
konsekrowany 17 września 1645 roku i nazwany imionami: św. Wojciecha, św. Klary i
św. Barbary.
ARCHITEKTURA
Jeżeli chodzi o styl architektoniczny starego Kościoła św.
Ducha to była to skromna budowla gotycka orientowana, salowa, z ozdobnym
szczytem od strony zachodniej. Miała kwadratową zakrystię od północnej strony a
także kryptę.
Jego wejście znajdowało się od zachodu.
0 komentarze:
Prześlij komentarz