Kościół św. Idziego w Bydgoszczy

http://forum.bsmz.org/viewtopic.php?f=9&t=340

(budynek po prawej stronie zdjęcia)

To najstarszy kościół bydgoski pochodzący jeszcze z okresu  przed otrzymaniem praw miejskich tzw. Przedkolacyjnego (1030-1346).

Początki kościoła nie są bliżej znane ze względu na brak dostatecznej dokumentacji. Obecnie jego początki datuje się na wiek XIII, kiedy książę Kazimierz Kujawski przyłączył Bydgoszcz do Kujaw.

Na przestrzeni dziejów pełnił różne funkcje. Od XV do XVIII wieku był nazywany matką kościołów bydgoskich, co miało oznaczać, że do zakończenia prac nad kościołem parafialnym w Bydgoszczy pełnił jego funkcję. Jednak nie był to jedyny raz kiedy otrzymał takie miano. Kiedy w 1409 roku krzyżacy podczas najazdu spalili go został odbudowany, lecz kościół farny nadal był ruiną i w latach 1425-1474, kościół św. Idziego ponownie pełnił funkcje parafii.

Oprócz tej jakże prestiżowej funkcji pełnił inne np. w latach:

- 1480-1485 wykorzystywali go bernardyni do czasu budowy po sąsiedzku własnego klasztoru i kościoła,

-  1502-1583 służył pensjonariuszom szpitala na Przedmieściu Kujawskim,

- 1545-1559 służył ponownie bernardynom, do czasu odbudowy ich spalonej świątyni klasztornej,

- 1615-1618 używały ją siostry klaryski do czasu budowy klasztoru i kościoła na Przedmieściu Gdańskim.

W późniejszych latach służyła również mieszczanom bydgoskim niemieckiego pochodzenia, gdyż tam w świetle dokumentu wystawionego we Włocławku przez biskupa Stanisława Sarnowskiego od 1679 roku mogli uczestniczyć w nabożeństwach odprawianych w języku niemieckim.

Jego koniec był smutny. Zapomniany i nieużywany do celów kultowych został wydzierżawiony na składnicę-magazyn a następnie 2 lipca 1879 roku zburzony, ponieważ w jego miejscu budowano nową drogę, drogę, która istnieje do dziś.

Dziś jego pozostałości spoczywają pod ulicą Bernardyńską.

ARCHITEKTURA

Jego styl określa się jako gotycki z elementami romańskimi.

posiadał trzy ołtarze -  ołtarz wielki oraz dwa mniejsze. Każdy z nich był oświetlany przez cynowe świeczniki.

Ponadto posiadał trójboczne prezbiterium i ołtarz skierowany ku wschodowi tzw. orientowany. Sama budowla miała 27 m długości i 10 m szerokości, natomiast wież zabrakło